Moerdijk

Door Chris Verschuuren

Het lijkt erop dat “de politiek” in de gemeente Moerdijk niet veel werk maakt van de bezuinigingen. Dat is niet zo; de ambtenaren, een aantal raadsfracties en het huidige college hebben er hard aan gewerkt. Namens de SP zat ik in de klankbordgroep bezuinigen. Wat daarin werd besproken is niet openbaar gemaakt. Dat is niet slim omdat op die manier “de politiek” onzichtbaar blijft, terwijl het Openbaar Bestuur is. De SP wil dat de bevolking goed wordt voorgelicht in normale mensentaal, en dat ga ik de komende weken doen.

Na het aankondigen van grote bezuinigingen op het geld van de gemeenten door het kabinet Rutte, is in okt. 2009 een klankbordgroep opgericht met één raadslid per fractie. Op de eerste avond werd verteld dat de ambtenaren onder leiding van gemeentesecretaris Bert Kandel en directeur bedrijfsvoering Anita Vlekke gestart waren met zoeken naar zaken waarop bezuinigd kon worden. Burgemeester Wim Denie en wethouder Marjolein de Wit zouden bekijken of die bruikbaar waren, en in januari 2010 zou het plan naar de klankbordgroep komen. Deze mensen waren (toevallig?) allemaal prominente PvdA leden.

De fracties werd gevraagd om met voorstellen te komen die gelijk in de plannen zouden worden meegenomen. VVD, SP en OM leverden al snel een aantal voorstellen in. In november kreeg de groep te horen dat alles op schema lag en dat het plan in januari helemaal klaar zou zijn. Dat viel lelijk tegen, in januari lag er niets op tafel. Marjoleintje zei dat het niet aan de ambtenaren lag; die hadden erg hard gewerkt. Zij zou er persoonlijk voor zorgen dat iedereen binnenkort de plannen zou hebben. En toen viel de machine stil…… Ik denk zelf dat men heeft gedacht “na ons de zondvloed” vanwege de raadsverkiezingen op 3 maart.

Na de verkiezingen kwam Marjolein de Wit niet terug, Anita Vlekke ging op 1 april de ziektewet in, en is nu helemaal weg. Door vuil spel van hogere politici werd Wim Denie gedwongen eerder weg te gaan. Toen was alleen Bert Kandel nog over en kreeg Frans Fakkers (OM) al die onafgewerkte zaken op zijn bord.

Eind maart 2010 – na de verkiezingen (!) – was de notitie “Bouwstenen voor bezuinigingen” gereed. Het was een verzameling van zaken waarop bezuinigd zou kunnen worden. Formateur Fakkers verzocht alle partijen om met serieuze voorstellen te komen. Voor VVD, SP en OM een makkie, omdat hun eerdere voorstellen nog niet waren gebruikt. De anderen keken eerst de kat uit de boom en hebben met zijn allen zo’n 20% van de voorstellen ingediend. Het CDA vond nadenken heel erg moeilijk; of wilde dat niet; en heeft helemaal niets ingediend. Toen er een coalitieakkoord was, probeerde Ada Grootenboer nog te scoren, maar had niet door dat alles al door anderen was ingediend. (Te lui om zelf te denken?)

De klankbordgroep kwam voor de eerste keer na de formatie in juli 2010 bij elkaar. De begroting voor 2011 had voorrang en de bezuinigingen gingen naar oktober. In juli wilden enkele mensen alleen maar over “het proces” praten. Daaraan maakte wethouder Fakkers snel een einde. Met de aanwezige ambtenaren werd ter plekke afgesproken wanneer de voorstellen klaar moesten zijn. Daarbij zou veel dieper dan in de notitie worden ingegaan op de financiële mogelijkheden en de gevolgen voor de samenleving. Die afspraken zijn – in tegenstelling tot het vorige college – op tijd nagekomen. Alle raads- en commissieleden hebben begin juli het laatste deel ontvangen. Dus volop tijd om het door te lezen en in de fracties te bespreken.

Ik hoop dat alle partijen zich er goed van bewust zijn dat de tijd van praten, praten en nog eens praten echt voorbij is. Op 15 september worden de voorstellen van B&W openbaar bekendgemaakt. Dan moeten er besluiten worden genomen, ook als die pijn doen. Dat zou weleens erg moeilijk kunnen worden voor een aantal raadsleden die om de pot heen blijven draaien zonder er iets in te doen.

Een paar “slimme” raadsleden kwamen op het idee dat de bewoners voorstellen om te bezuinigen via een website in moesten kunnen dienen. Om van dat gezeur af te zijn is dat gedaan. Zoals was voorspeld door verschillende deskundigen werd het een grote flop. Uit interviews en een persenquête is duidelijk naar voren gekomen dat er vooral verwacht wordt dat gekozen volksvertegenwoordigers besluiten nemen. Daar zijn zij voor gekozen en worden zij voor betaald. Het standpunt van SP Moerdijk over bezuinigen is kort en krachtig:

Volwassenen moeten zelf hun hobby’s betalen, tenzij zij dat niet kunnen door ziekte of een laag inkomen. Subsidie voor de jeugd blijft onder strenge voorwaarden mogelijk.

.