h

Rapport Moerdijkseweg

18 mei 2009

Rapport Moerdijkseweg

EEN WEERGAVE VAN GESPREKKEN MET BEWONERS DIE GEDWONGEN WORDEN HUIS EN HAARD TE VERLATEN

INLEIDING

SP Moerdijk is van mening dat er geen goede openbare informatie wordt gegeven door het college van B&W van Moerdijk over het uitkopen van bewoners die in het plangebied van het logistiek park Moerdijk wonen.

Uit telefonische contacten met mensen uit dat gebied wisten wij al dat er bij de bewoners verschillende meningen waren over deze zaak. Maar over één punt was iedereen het roerend eens: Er moet GEEN logistiek park komen. Een en ander heeft er toe geleid dat SP kaderleden daar een onaangekondigd onderzoek zijn gaan houden, vooral naar de omgang van de gemeente met de bewoners.

Er is gekozen voor de Moerdijkseweg omdat daar iedereen van huis en haard dreigt te wordt verdreven als dat industrieterrein wordt aangelegd. Bij ieder huis is er aangebeld, bij afwezigheid van de bewoners is dat nog een tweede keer geprobeerd. Niet iedereen hebben wij thuis getroffen, maar met de meerderheid van de bewoners hebben wij wel gesproken.

Daarna is dit verslag samengesteld en voorgelegd aan alle bewoners, ook die niet thuis waren bij ons bezoek. Zij hebben twee weken de gelegenheid gekregen om zaken door te geven die moesten worden veranderd. Die termijn is verstreken zonder enig commentaar, vandaar dat wij u nu een verslag voor kunnen leggen met instemming van de bewoners.

VOORGESCHIEDENIS

Eerst was er de dreiging van de 600 hectare Moerdijkse Hoek, waarmee de toenmalige gemeenteraad het niet eens was. Vooral door de strijd van de SBBM en de FNV, hierbij politiek ondersteund door de SP, OM, ChristenUnie en GroenLinks, is dat van tafel gehaald.

De bewoners waren opgelucht en konden instemmen met het eerste plan voor Port of Brabant, waardoor er geen uitbreiding kwam van het huidige industrieterrein Moerdijk. Zij konden daardoor blijven wonen op de door henzelf uitgekozen plek. Toen door politiek spel de tegenstanders van uitbreiding buitenspel waren gezet en GroenLinks was overgelopen naar de voorstanders in ruil voor een wethouderszetel; kwam het logistiek park uit de lucht vallen.

* Hierdoor zijn sommige mensen moe geworden en die laten het voortaan allemaal maar over zich heen komen.

VERSCHILLENDE MENINGEN, HOE KAN DAT?

Mensen wilden een woning kopen aan de Moerdijkseweg toen Moerdijkse Hoek nog speelde. Zij gingen voor een advies hierover naar de gemeente waarvan men toch zeker op dit gebied goede voorlichting mag verwachten. De gemeente Moerdijk gaf toen groen licht en zei dat er geen sprake was van plannen voor industrie in deze polder. Twee weken nadat zij het koopcontract hadden getekend presenteerde die gemeente het plan voor de aanleg van een logistiek park in die polder!

* Deze mensen zijn nog steeds woedend over de misleidende voorlichting en zullen doorgaan tot de laatste beroepsmogelijkheid om de aanleg tegen te houden.

Daarnaast zijn ook andere reden naar voren gekomen.

* Er zijn mensen die vanwege hun leeftijd best willen vertrekken.
* Bedrijven hopen door verhuizing een betere locatie voor hun bedrijf te krijgen.
* Een enkeling heeft bewust een huis gekocht aan de Moerdijkseweg met de bedoeling er door verkoop wijzer van te worden.

WAT GAAT ER GEBEUREN ALS MEN VERHUIST?

Over een verhuisvergoeding wil de gemeente niet praten, ook al zo’n vreemde zaak. Zeker gezien in het licht van de wettelijke verplichting van verhuurders om bij gedwongen verhuizing een bedrag van € 5.264,28 te betalen aan de verhuizende huurder.

Ook al is dit geen wettelijke verplichting bij verkoop, wij vinden het een morele plicht om mensen die huis en haard moeten verlaten door handelingen van de gemeente, minimaal dat bedrag te betalen voor verhuiskosten. Men zou ook de bedragen volgens de riantere verhuiskostenregeling voor ambtenaren van toepassing kunnen verklaren.

Waar een wil is, is altijd een weg te vinden. Maar hier lijkt de gemeente zelfs niet te zoeken naar een zandpaadje, laat staan naar een echte weg.

Waar kan men voor hetzelfde geld dat men nu kwijt is aan woonlasten, in de gemeente Moerdijk een locatie vinden die:

* Ruimte biedt voor het houden van vee;
* Uitzicht geeft op een horizon met een achter de dijken opkomende en ondergaande zon;
* Vrij uitzicht geeft op het polderlandschap;
* Ruimte heeft om je hobby uit te kunnen oefenen;
* Bewoners een gevoel van vrijheid en verbondenheid met elkaar geeft?

Deze zaken spelen bij iedereen een grotere rol dan de gemeente wil of wenst te begrijpen. Zo kregen wij op de simpele vraag ”Is uw woning verkoopbaar“ van iedereen NEE te horen. Verkopen aan de gemeente kan niet, want de enkele mensen die al zijn verhuisd zitten nu met hoge lasten. Zij mochten hun huis niet verkopen aan een andere partij, maar de gemeente heeft nagelaten hun woningen aan te kopen met als gevolg dubbele hypotheeklasten.

Er zijn mensen die een ander pand wilden kopen binnen de gemeente Moerdijk, ook zij kregen geen enkele medewerking. Hun huidige bezit werd niet aangekocht met het verhaal dat er nog geen besluit was genomen. Waardoor zij niet konden verhuizen en men unieke kansen moest laten liggen. Dit is in minstens twee gevallen gebeurd, een schandalige zaak vinden wij.

Voor de aankoop van grond en woningen van de huidige bewoners heeft de Provincie miljoenen euro’s ter beschikking gesteld, maar het lijkt er sterk op dat de gemeente wacht tot er onteigend kan worden, dat kan goedkoper zijn.

Daarnaast spelen er nog een aantal zaken mee zoals het stijgen van de woonlasten bij verhuizing. De hypotheeklasten van de woningen aan de Moerdijkseweg zijn niet hoog, zeker niet als men er al jaren woont.
En als men dan gaat verhuizen stijgen de woonlasten enorm.

HET VERLOEDEREN VAN DE WOONOMGEVING

* Het gras wordt pas gemaaid na heel veel bellen.
* Omgewaaide bomen en afgebroken takken worden niet opgeruimd door de gemeente.
* De openbare weg wordt niet onderhouden.
* Snelheidscontroles zijn op deze sluiproute een onbekend fenomeen.
* De politie bellen helpt niet, die heeft daar geen opdracht voor gekregen van de gemeente.

De verantwoordelijke wethouder is na veel aandringen komen kijken naar de dode bomen en de zeker zo gevaarlijke schietwilgen vlak naast de weg. Afgewaaide takken en dode bomen op de weg worden al jarenlang door de bewoners opgeruimd om verkeersongelukken te voorkomen. Dat vond hij heel gewoon en hij deelde ook doodleuk mee dat de gemeente daar helemaal niets meer uitvoert omdat het weggegooid geld is in verband met de aanleg van het logistiek park.

Mensen die daar wonen, moeten het volle pond betalen aan de gemeente maar krijgen er niets voor terug. Wij zijn wel benieuwd wat die wethouder gaat doen als er door nalatigheid mensen verongelukken, iets wat echt niet ondenkbaar is met dat slechte wegdek.

BEWONERS ZIJN ERG ONZEKER OVER HUN TOEKOMST.

* Moet men nog investeren in het eigen bezit en halen zij die investering eruit als zij toch moeten verdwijnen voor het logistiek park?
* Als zij hun woningen niet goed onderhouden dan taxeert de gemeente het huis lager.
* Wordt het huis normaal opgeknapt met duur materiaal dan loopt men het risico dat het daarin geïnvesteerde bedrag niet terug kan worden verdiend bij verkoop van het huis.

Ouder worden met een spaarcentje in de vorm van een huis is een goede investering, behalve als het huis in het plangebied van het logistiek park staat. Dan is het huis niet te verkopen en die mensen hopen op een snelle beslissing over het logistiek park. Bij uitkoop rekenen die mensen op een bedrag waarvan men echt van de oude dag kan gaan genieten. Daar was de belegging in de vorm van een huis ook voor bestemd. De meeste mensen verkopen liever hun huis als zij dat tijd vinden en het kunnen verkopen aan wie zij willen.

De gemeente zien de meeste mensen als allerlaatste partij om aan te verkopen en zij zullen dat alleen noodgedwongen gaan doen. Vrijwillig een huis verkopen aan een partij die niet meewerkt als je zelf iets hebt gevonden, en pas wil meewerken als er definitieve sloopplannen zijn gemaakt, is niet iets waar men warm voor loopt.

De autosloperij wil daar graag blijven omdat het een ideale locatie is voor dat bedrijf. De eigenaar is echter na al die jaren de onzekerheid beu. Door de gemeente is al een uitgebreid plan gemaakt voor verplaatsing van het bedrijf. Er zit nog wel een aardig addertje onder het gras in de vorm van een milieuonderzoek, en de mogelijke daaruit voortvloeiende saneringskosten. Wie gaat dat - en de complete verhuiskosten - allemaal betalen? Niet de ondernemer, denken wij.

De communicatie tussen de gemeente en de bewoners verloopt erg stroef en moeizaam. Er zijn bijeenkomsten geweest en de mensen hebben een hoop brieven ontvangen. Een aardig voorbeeld van die “communicatie” was de mededeling van de gemeente tijdens een van die bijeenkomsten dat er iemand aangesteld was als contactpersoon. Prompt belden die bewoners de volgende dag met haar en kregen toen te horen dat zij helemaal niet wist dat zij dat moest gaan doen.

De meeste informatie halen de bewoners uit de krant, die weet alles eerder dan de mensen waarom en waarover het gaat. Het lijkt er sterk op dat er nu, naast de kredietcrisis, ook nog een communicatiestop is ontstaan bij de gemeente. Men hoort immers helemaal niets meer van de gemeente.

Het sprookje over de kleren van de keizer en het verhaal over het logistiek park gaan al aardig op elkaar lijken.
___________________

SP Moerdijk, Mei 2009

U bent hier