Moerdijk

Na de uitspraak van de rechter over onterecht inhouden van een uitkering in verband met het niet kunnen deelnemen aan het verplichte sporten, heeft men het nog steeds niet geleerd. Drie weken NA die vernietigende uitspraak haalde men weer een dergelijke rotstreek uit, een ander woord kan ik er echt niet voor vinden. Lees en huiver.

Een bijstandsmoeder die van de gemeente ook aan dat sportprogramma moest deelnemen, versliep zich en belde direct naar haar contactpersoon met de vraag of het busje even kon wachten, maar het was al vertrokken. De moeder moest de andere dag komen praten met die contactpersoon en kreeg te horen dat die ene keer geen gevolgen zou hebben, maar als het weer gebeurde zou er een maatregel worden getroffen. Zij ging enige tijd later voor drie weken op (toegestane) vakantie naar familie. Toen zij weer thuis kwam lag er een brief in de bus waarin stond dat zij met terugwerkende kracht 50% minder uitkering kreeg omdat zij zich toen had verslapen. Ook lag het uitkeringsoverzicht binnen over die periode en daar stond op dat zij helemaal niets kreeg.

Om het nog gekker te maken lag er ook een kopie binnen van een brief die de gemeente van hun eigen Arbodienst had ontvangen; waarin zij werd opgeroepen voor een onderzoek ergens in oktober. Maar daar stond ook duidelijk in te lezen dat er niets was gewijzigd aan de arbeidsongeschiktheid van mevrouw en dat zij daardoor niet deel mocht nemen aan re-integratieactiviteiten. Kortom, fout op fout gestapeld door de gemeente.
Ook kwamen er al direct deurwaardersbrieven binnen over niet betalen van de huur, de ziekenverzekering, gas en licht enz., want zo gaat dat tegenwoordig.

Toen heeft die mevrouw ons gebeld; zij zat op dat moment helemaal aan de grond en kon zelfs geen eten kopen voor zichzelf en haar 2 kinderen. Alleen door steun uit de buurt kon zij het net redden. Wij hebben direct een bezwaarschrift geschreven en een verzoek aan de rechter gedaan om een voorlopige voorziening. Het was nog onmenselijker dan het eerste geval, want de mevrouw waar ik enkele weken geleden over schreef, had maar een gedeeltelijke uitkering, zij kon nog eten kopen en de huur betalen. Deze cliënte zal al bijna twee maanden zonder geld!

Binnen drie dagen kreeg cliënte een brief van de rechter waarin stond dat die met de gemeente Moerdijk had gebeld en dat men had beloofd alles direct in te trekken en het geld uit zou betalen. Als dat niet gebeurde moest cliënte het aan de rechtbank laten weten want dan zou er snel een zitting komen. En dan denk je dat het geld direct wordt overgemaakt of dat cliënte een bedrag zou kunnen halen aan de kassa om eten te kopen. Maar nee hoor, eerst moesten de verantwoordelijke personen nog wat rapporten schrijven voor er werd uitbetaald. Pas na een dag of vijf kwam er een brief binnen waarin de contactpersoon zich verontschuldigde voor de vergissing (!) en werd meegedeeld dat het geld zou worden gestort op de rekening van cliënte. Meer niet; geen woord over het onterecht aan het werk sturen; geen woord over de niet nagekomen belofte dat die eerste keer geen gevolgen zou hebben enz. enz.
Nee, leuker kunnen we het echt niet maken voor uitkeringsgerechtigden….